سنسورهای نوری ، اجسام و تغییرات در شرایط محیطی و دیگر موارد مرتبط را از طریق تنوعی از ویژگی‌های نوری تشخیص می‌دهند. یک سنسور فتوالکتریک یا سنسور نوری اساسا از یک انتشار دهنده برای ساطع کردن نور و یک گیرنده برای دریافت نور تشکیل می‌شود. وقتی که نور ساطع‌شده متوقف می‌شود یا توسط جسم سنسینگ بازتاب می‌شود، مقدار نوری که گیرنده دریافت می‌کند تغییر می‌کند. گیرنده این تغییر را تشخیص می‌دهد و به یک خروجی الکتریکی تبدیل می‌کند. منبع نور برای اکثر سنسورهای نوری، مادون قرمز (فروسرخ یا IR) یا نور مرئی است (معمولا قرمز، یا سبز/آبی برای رنگ‌های شناساگر).